Een ambitieuze leerling die een intellectuele uitdaging zoekt: zo wordt de deelnemer van het programma beschreven op de site. Acht weken lang, twee dagen per week naar Nijmegen reizen en doen alsof je een student bent: dat hield het in.
Het is een initiatief van de Radboud universiteit om 5 en 6 vwo-leerlingen een vak te laten volgen binnen het reguliere bachelor-onderwijs. Dat wil zeggen hoor- en tutorcolleges volgen, al het huiswerk maken, en zelfs het vak afsluiten met een tentamen. Daarnaast gewoon al het normale schoolwerk bijhouden en zorgen dat schoolcijfers er niet onder lijden. Eind vorig schooljaar werd mij voorgesteld deel te nemen aan dit programma. Er volgden een aantal serieuze gesprekken met de afdelingsleider, maar uiteindelijk mocht het. Ik zou naar de universiteit gaan en daar en vak volgen!
Er kon een keuze worden gemaakt uit 6 faculteiten: letterkunde, natuurwetenschappen, filosofie, sociale wetenschappen, rechtsgeleerdheid en management wetenschappen. Daarbinnen waren verschillende opleidingen, en daaruit mocht ik een vak kiezen. Uiteindelijk kwam ik uit bij Speciale Relativiteitstheorie, een vak in de opleiding natuur- en sterrenkunde, binnen de faculteit natuurwetenschappen. Ik zit in 5 vwo, dus moest er rekening mee houden dat ik nog veel voorkennis miste om dit vak goed te begrijpen. En ik had (bleek later) een van de moeilijkste vakken gekozen. Maar hey, ik mocht een onvoldoende halen voor het tentamen, het gaat vooral om de ervaring.
Eerst organiseerde de universiteit nog een nietszeggende introductiemiddag, daarna mocht ik beginnen. Twee weken later dan het schooljaar op Staring, want studenten zijn lui. De hele maandag en de halve dinsdag zou ik school missen. Kwam ik op die eerste maandagochtend aan bij station Nijmegen, zware tas op mijn rug met een boek over natuurkunde van 89€. Honderden studenten stonden te duwen en te trekken en te roken bij de bushalte. Iedereen wilde op tijd bij zijn college komen. Niemand van de eerstejaars had erbij nagedacht dat er ook andere studenten via het station kwamen, en het dus even zou duren voor je in een bus naar de universiteit kon. Ikzelf was gelukkig wel op tijd. Er waren nog twee andere vwo-ers die meededen aan het programma en hetzelfde vak volgden als ik. Een kwam aanzetten met gestreepte sokken in sandalen, dus die viel gelijk al af als potentiele gespreksgenoot. De andere was wel aardig, maar vond het vak te moeilijk dus stopte na twee weken.
Met een stuk of tweehonderd studenten naast mij zat ik in het hoorcollege op een superfijne stoel. Daar stond een vrouw twee uur enthousiast voor een bord Engels te praten. Over natuurkunde. Zonder iets meer dan een keer uit te leggen. Iedereen moest maar meeschrijven, geen tijd voor onoplettendheid want dan was je de draad kwijt. En je moest maar zorgen dat je alles snapte. Gelukkig was er daarna ook nog een tutorcollege. Dan zat je in kleinere groepjes en was er een middelbare-schooldocent die behandelde onderwerpen verder uitlegde. Dat was de eerste dag: hoor- en tutorcollege. De dinsdag was er werkcollege. Via de site kreeg je een aantal opdrachten die je moest uitprinten en gaan maken, en aan het einde van de week digitaal inleveren. Tijdens het werkcollege kon je vragen stellen aan een vierdejaars studente. Alle vierdejaars moesten blijkbaar een aantal uren per week uitleg geven aan eerstejaars.
Mijn medestudenten varieerden van kakkers met een zijscheiding in vettige haren en gekreukelde bloesjes, tot meisjes met felroze geverfde haren, piercings en een zwarte band met spijkers om de keel. Als je denkt dat er op school vage types rondlopen, op de universiteit zijn er nog veel meer van dat soort mensen. Een jongen vertelde over een van zijn meest schokkende ervaringen van het studentenleven: hij had voor het eerst iemand gezien die zo dronken was dat hij niet meer rechtop kon staan. Een derdejaars student deed het vak opnieuw, omdat hij het nooit had gehaald. Tijdens de colleges is hij heel wat niveaus hoger gekomen met Clash of Clans. Er zat een Duitser in de zaal die de hoorcolleges in het Engels wel kon volgen, maar de Nederlandse tutorcolleges niet, en daar altijd over klaagde.
Thuis was ik meestal tussen 2 en 4 uur per week bezig met huiswerk maken, en ik moest ook nog school bijhouden. Dit was zwaar, maar zeker wel haalbaar. Veel van de stof was moeilijk te begrijpen, en veel begreep ik ook niet. Anders dan bij school, moest ik echt mijn best doen om de stof te begrijpen. Ik heb er heel veel van geleerd, veel meer dan je op school zou leren in 8 weken tijd. Ook al vond ik het moeilijk, ik kon toch nog een 3 halen voor het tentamen. Al met al zeker de moeite waard om te doen. Leuke ervaring, veel van geleerd, staat leuk op mijn cv en het heeft me geholpen met studie-oriëntatie (ik ga geen natuur- en sterrenkunde studeren).
Kamiel