Deze, letterlijk, explosieve Bondfilm begint in het Mexicaanse Mexico-City op “De dag van de Doden”. Natuurlijk komt 007 hier niet alleen voor de Mexicaanse dames. Na de dood van ‘M’ in Skyfall staat Bonds leven in het teken van maar een ding: het opsporen en vermoorden van één man. Daarvoor is hij dan ook in Mexico-City. Na een aantal loopings en wokkels in een helikopter krijgt hij dat ook gelijk voor elkaar.
Na het prachtige intronummer, in deze Bondfilm gezongen door Sam Smith, begint de film: deze staat in het teken van het opsporen van de geheime organisatie achter alle aanslagen die gepleegd worden de laatste tijd. Dit doet hij echter op eigen houtje: hij is voor de zoveelste keer geschorst. Onderweg komt hij vanzelfsprekend nog een aantal ‘Bondgirls’ tegen, waarvan eentje 50+ en een ander de dochter van een vroegere Bondvillain. Ook blaast hij natuurlijk nog een aantal gebouwen op, één daarvan is de grootste explosie in een film ooit.
Tegelijkertijd gebeurt er in de rest van de wereld ook veel: er wordt namelijk een nieuw ‘systeem’ online gebracht waardoor alle landen al hun informatie gemakkelijk kunnen delen. De geheime informatie van de Britten wordt dus automatisch gedeeld met de Amerikanen. Ook wordt besloten het 00-programma af te schaffen omdat het te ouderwets zou zijn; (00)7 is on his own.
Natuurlijk kruisen de twee verhalen elkaar op een gegeven moment en dan gebeuren er een aantal totaal onverwachte dingen…
Al met al is dit een erg goede Bondfilm, al helemaal voor de mensen die van veel actie houden. Het is echter niet de beste film van 007 tot nu toe vind ik, zoals wel veel gezegd wordt. De film krijgt ondanks dat van mij toch een 8,5.