11-10-2016 – Ik zit een beetje voor me uit te staren. Plotseling lijkt alles wel zéér interessant, zeker als het alternatief een opgave uit mijn wiskundetoets is. Elke vijf minuten slaak ik – geheel onbewust- een diepe zucht. Als ik klaar ben met mijn ene toets en moet wachten tot de volgende begint zit ik een beetje afwezig naar mijn boek te kijken. Soms krabbel ik een klein tekeningetje in mijn schrift, die ik vervolgens weer snel bedek door mijn gebrek aan tekentalent. Regelmatig zit ik daar met al mijn zelfmedelijden. Tijdens toetsweken, ja dan heb ik het toch wel zwaar hoor!
Toch besefte ik vandaag dat ik de boel misschien iets genuanceerder moet bekijken. Tuurlijk, van die toetsweek wordt volgens mij niemand echt gelukkig, maar ik bedacht me dat vandaag de internationale dag van het meisje is. Normaal gesproken heb ik niet zo veel met al die ‘dagen van …’ Deze dag vind ik echter een iets ander verhaal. Het is een initiatief van een aantal mensenrechtenorganisaties. Het is gericht op de rechten van meisjes.
Ik realiseerde me dat , terwijl ik het vandaag ‘zo zwaar’ heb, er meisjes zijn die moeten trouwen met een man die ze niet kent. Er zijn meisjes van 12 die moeten zorgen voor meerdere broertjes en zusjes. In sommige culturen lijkt het woord NEE nog steeds niets te betekenen. Meisjes worden daar beroofd van een eigendom wat onvervreemdbaar zou moeten zijn: hun eigen lichaam en eigenwaarde.
In veel landen is het de norm dat meisjes niet naar school kunnen.
Ik zou me niet kunnen voorstellen hoe ongelukkig ik zou zijn als ik ineens niet meer naar school zou kunnen. Ik ben heel erg dankbaar voor het feit dat ik hier een heel degelijke basisopleiding krijg. Dat ik straks door kan naar een opleiding aan een MBO, HBO of WO die ik graag zou willen doen. Dat ook ik, als meisje, een mooie toekomst voor me heb. Ik krijg hier alle instrumenten aangereikt om mezelf te ontwikkelen tot een goed opgeleide, onafhankelijke vrouw. Ik krijg de kans om mijn droom na te jagen, om te worden wie ik altijd al heb willen zijn. Daar heb ik dan die paar toetsweken toch zeker voor over!
Noem me een optimist, een dromer, maar ik geloof dat deze situatie waar ik in leef mogelijk is voor alle meisjes op deze wereld. Ik heb het vertrouwen er in dat ooit op een dag, alle jongens en meisjes naar school kunnen. Dat meisjes niet langer meer afhankelijk zijn van de man en dat jongens nooit afhankelijk zullen zijn van de vrouw. Dat het woord nee een betekenis heeft, en meisjes zelf beslissen wat er met hun lichaam gebeurt. Ik geloof dat, als alle mensen zich er voor in zouden zetten, dit mogelijk is. Je kunt niet de hele wereld veranderen, maar wel een klein stukje van de wereld. Namelijk: die van jezelf. Jouw leven. Als iedereen met dat kleine stukje van de wereld zich zou inzetten, zou de wereld aanzienlijk verbeteren. Laat je gevoel van machteloosheid je niet tegenhouden om te proberen iets voor de wereld te doen, want machteloos ben je niet.
De term feministe draag ik met trots. En nee, dat betekent niet dat ik mannen haat, gewoon dat ik geloof in gelijke rechten voor mannen en vrouwen.
Anouk Nijhuis