Als leerling in 5-vwo heeft Simon al veel meegemaakt op deze school, en uit eigen ervaring heeft hij nog wel een paar tips voor de docenten van het Staring College die de lessen voor de leerling kunnen verbeteren.
Laat ik beginnen met te melden dat het basisniveau van onderwijs aan het Staring College, zoals ik dat de afgelopen vijf jaar heb ervaren althans, prima in orde is. Maar ik schrijf dit stukje natuurlijk niet om dat te benadrukken. Ik zie namelijk een aantal punten waar we, naar mijn idee, flink kunnen verbeteren.
De motivatie onder leerlingen is, zoals jullie allemaal zullen weten, vaak ver te zoeken. Ik denk dat de eenzijdigheid en voorspelbaarheid van veel lessen daar een flinke rol in spelen. Als je van bepaalde vakken al weet dat je volgende les, de week erop, de maand erop en waarschijnlijk de rest van het jaar alleen bezig bent met de normale uitleg in het klaslokaal, het uitwerken hiervan in werkboeken en huiswerkopgaven en het bespreken daarvan, is dat een vrij onuitdagend vooruitzicht. Ik beleef het zo nu en dan als demotiverend, en ik weet dat ik helaas niet de enige ben.
Natuurlijk is het erg makkelijk om commentaar en kritiek te leveren zonder zelf je best te doen zaken te verbeteren en daarom zal ik met een aantal zaken komen die volgens mij voor grote verbeteringen kunnen zorgen.
Allereerst is differentiatie, het aanpassen van moeilijkheid van opdrachten op verschillende niveaus binnen één klas, een onderschat middel. Docenten zouden vaker verschillende opdrachten kunnen geven, moeilijkere en zelfstandigere opdrachten voor leerlingen die het allemaal wel snappen maar zich beginnen te vervelen en herhalingsopdrachten en extra uitleg voor leerlingen die niet alles meteen doorhebben. Nu dat niet extreem vaak gebeurt zie je dagelijks dat leerlingen die de lesstof al begrijpen beginnen te vervelen, praten, niet meer opletten en hierdoor ook anderen afleiden die de stof n og niet snappen. Ook missen ze nu zelf informatie omdat ze niet opletten omdat ze de uitleg te langdradig vinden. Als deze leerlingen een snellere uitleg zouden krijgen en daarna zelfstandig of in groepjes een uitdagende opdracht gingen doen en de andere leerlingen een rustige uitleg met meer uitleg zouden krijgen, zou dit een situatie zijn waar iedereen van profiteert.
Een ander iets dat ik zelf zo nu en dan vind missen is variatie. Leerlingen die graag iets met voertuigtechniek willen doen, hebben meer zin in school als ze daar mee aan de slag mogen en leerlingen die juist theorie willen kunnen vaker projecten (mits de spreiding hiervan in goed overleg gaat) en onderzoeken kunnen doen. En dan niet alleen het gebruikelijke opdracht, wikipedia, powerpoint verhaal. Voorbeelden van bijzonderen projecten vind ik de theatervoorstelling van 5 VWO voor kunst en de onderzoeken in 4 VWO bij ANW. Ik noem nu twee voorbeelden waar ik toevallig vanaf weet maar er zullen hopelijk meer bijzondere manieren van onderwijs zijn binnen het Staring College. Dit soort uitdagende en leerzame projecten mogen van mij vaak voorkomen. Ook het relatief nieuwe vak drama past perfect in dat rijtje. Daar zit je niet eindeloos in een lokaal theorie te leren en opgaven te maken maar je leert erg veel sociale vaardigheden en presentatievaardigheden en het is ook nog eens leuk en uitdagend.
Natuurlijk begrijp ik dat een hoop theorie, uitleg en opgaven gewoon nodig zijn om ons fatsoenlijk voor te bereiden op onze examens, maar ik pleit voor het toevoegen van meer variatie en differentiatie omdat ik denk dat die eigenschappen voor meer motivatie en ook beter resultaat zorgen. Bij deze wil ik de lezende docenten vragen om in ieder geval eens na te denken over deze zaken of er met hun leerlingen over in gesprek te gaan.
Simon Baauw