De enige echte Jan Versteegh komt donderdag 15 maart hier op het Staring College om een debat tussen de gemeentelijke partijen te begeleiden. Voor ons is dat leuk, want we zien een toffe gast op het podium. Daarnaast is het ook nog eens hartstikke leerzaam. Want, de politiek gaat ons allemaal aan, ook al kun je misschien nog niet stemmen.
Tycho en Marit van SC Speaks kregen vorige maandag de kans om de MOL een paar vraagjes stellen. Let er op dat dit interview op 5 maart is afgenomen, de uitslag van wie is de Mol was toen nog niet bekend. Veel leesplezier!
Hoe is het hele ‘Wie is de Mol’-gebeuren? Er wordt super veel over gepraat en het komt intensief in de media, hoe kijk jij er op terug?
Nou ja, het is nog niet echt over. De finale komt nog aanstaande zaterdag, dan pas is het hele avontuur voorbij. Laat ik zeggen dat ik eh, hoop dat ik ‘gelijk’ krijg, dat zou wel leuk zijn.
Als ik erop terug kijk: je gaat van huis weg naar een onbekende plek. Als je op Schiphol op je ticket kijkt en er staat ‘Georgië’, dan denk je eerst ‘Huh?’. Maar bij aankomst in Georgië is het zo’n mooi land, maar ik zou er uit mezelf nooit naartoe zijn gegaan. Gelukkig ben ik er nu wél geweest, ik zou het voor geen geld willen missen.
Samen met al die opdrachten is het gewoon een groot avontuur. Het is écht een aanrader om een keer te doen, als ze me nog een keer vragen zou ik meteen ja zeggen!
En denk je nog steeds dat Ruben de mol is?
Haha, laat ik het zo beantwoorden, ik heb nog geen reden gekregen om aan mijn standpunt van de laatste aflevering te twijfelen.
Een hele andere vraag: hoe was je middelbare schooltijd?
Nou ik was eigenlijk een beetje het buitenbeentje op de middelbare school. Ik hoorde nergens bij en had veel puistjes. Echt heel veel, waarvan je denkt ‘Zo dat is veel’. De middelbare school-periode was helemaal niet zo leuk, mensen zeggen dat dat de leukste tijd van je leven is maar ik vond het best wel zwaar. Ik was vaak alleen en werd regelmatig gepest. Pas de tijd daarna, toen ik ging studeren vond ik het eigenlijk leuk worden.
Ik ben begonnen op gymnasium en toen ben ik na 2 jaar vriendelijk maar dringend verzocht om maar eens te kijken op de havo. Ik was gewoon niet zo’n voorbeeldige leerling.
Achteraf vind ik dat wel jammer, mijn broertje en zus hebben wel allebei het gymnasium gewoon doorlopen en daarna een universitaire studie gedaan. Ik denk dan van ‘He, als ik toen iets beter mijn best had gedaan dan had ik dat ook kunnen doen’.
Maar toch had ik gewoon dit als mijn baan willen doen hoor.
Was je toen al een beetje geïnteresseerd in de politiek?
Ik wist al wel dat ik niet de politiek in wilde. Mijn ouders hebben me vanaf vroeg af aan duidelijk gemaakt dat zolang ik geen politicus werd, ik wel moest bijdragen door te stemmen op wat mij aanging. Het is belangrijk dat je op iets stemt wat overeenkomt met je eigen gedachtegoed en je niet zomaar aansluit bij de massa.
Ik heb maar één keer niet gestemd, maar toen heb ik iemand anders gemachtigd omdat ik in het buitenland zat. Verder sla ik nooit een kans om te stemmen over, dat is er wel echt met de paplepel ingegoten bij ons thuis.
Wat is uw belangrijkste levensles?
Doe wat je zelf het liefst wilt doen, want kletsen doen ze toch wel. Dus dan kan je maar beter doen wat je zelf leuk vindt, wat de rest van de wereld daar van vindt is secundair. Ik bedoel, je kunt je leven lang een baan hebben waarvan mensen zeggen “Nou zo wat een goede baan, goed voor jou”. Maar als je het niet leuk vindt ben je een leven lang ongelukkig met je werk, of zelfs met je vrienden of met je partner, de plek waar je woont, wat je doet met je tijd… Dus ik zou zeggen: Doe wat je wilt want, ja, je moet er zelf wat van maken.
Mooie levensles…
Ja ik was gymleraar en ik werkte gewoon full-time. Toen kreeg ik na een aantal brieven, een hele grote mond en wat sollicitatie gesprekken, kans om dertig dagen te werken bij POW nieuws. Toen zei iedereen om mij heen “Je bent helemaal gek, je zegt toch niet een fulltime baan op voor een 30 dagen proeftijd! Wat doe je nou?!”. Toen dacht ik, dit is wat ik moet doen en hier voel ik me goed bij. Dat is nu ruim zes jaar geleden.
Nooit spijt van gehad?
Nee, nooit spijt van gehad. En als het allemaal opeens ophoudt, als ik morgen een telefoontje zou krijgen van “Jan, we willen je niet meer op TV zien”, dan heeft het langer geduurd dan dat ik van tevoren dacht toen ik eraan begon, en heb ik er alles uitgehaald wat er in zit. Daarna kan ik altijd wel weer iets anders gaan doen. Want als je klaar bent met iets wat je leuk vindt, zoek je gewoon iets anders, zolang het maar iets is wat je leuk vindt.
Wat wilde je vroeger dan worden?
Ik wilde vanaf dat ik ongeveer vijftien was al televisie-maker worden. Maar er is niet een school in Nederland voor televisie-presentator, dat is er gewoon niet. Daarom komen er ook zoveel mensen ingerold van allerlei andere kanten. Je kon dus wel vragen wat ik wilde worden maar toen wist ik niet hoe. Mijn ouders hebben toen gezegd dat ik maar een opleiding moest kiezen, en heb ik dus de ALO (Acedemie voor Lichamelijke Opvoeding). Dan had ik in ieder geval een diploma. Dat is dan ook de tweede levensles die ik zou willen meegeven. Als je nou echt niet weet wat je precies wilt doen, of je weet het wel maar je weet niet hoe je er komt, haal dan in ieder geval een diploma. Stel mijn televisie-carrière is morgen voorbij, dan heb ik in ieder geval een Hbo-opleiding op zak.
Dat zijn wijze woorden op de maandag, Jan.
Ja haha, ik heb een rustig weekend gehad, dan ben ik ’s maandags altijd lekker filosofisch ingesteld.
Wat vind je belangrijk in de politiek?
Ik vind het belangrijk dat iedereen gehoord wordt, van de ouderen tot de jongeren, de mensen die het heel goed hebben tot de mensen die het iets minder hebben. Ik denk vooral dat het heel belangrijk is dat de politiek begrijpelijk houdt. Iedereen moet het wel kunnen snappen. Als je aan mij de hele economische structuur van Nederland uit gaat leggen dan ben ik denk ik al vrij snel afgehaakt. Dan snap ik het niet, dan begrijp ik het niet. Als je het in begrijpelijke taal aan mensen vertelt dan krijgen ze meer motivatie om er aan mee te doen en mee te stemmen.
Ben je zelf lid van een politieke partij?
Nee, ik ben geen lid van een politieke partij. Ik heb ook niet echt politieke ambities. Bekende Nederlanders die proberen de politiek in te gaan zijn zelden succesvol. Kijk naar Jan Roos, en Peter R de Vries en Sylvana Simons. Het gaat vaak gewoon niet zo goed! Als je veel op beeld bent, betekent dat niet dat je de wijsheid hebt om dit land te besturen.
Bedankt en tot donderdag!