Een paar maanden geleden kregen we een blindegeleidehond in opleiding.
Omdat nog niet iedereen weet hoe dit precies werkt vertel ik jullie er meer over in dit artikel.
Vorig jaar vertelde mijn ouders dat we een puppy kregen, maar niet zomaar een puppy… het was namelijk een puppy in opleiding tot blindegeleide hond. We moesten nog even wachten maar op 22 september was het dan zover we kregen de puppy. Een zwarte labrador met de naam Vitus.
Als puppy was hij vaak moe, soms viel hij op de stoep in slaap. Daar stond je dan met een puppy in dromenland. We kregen veel kraamvisite en het was geweldig om een jonge pup in huis te hebben. Na een paar weken werd hij al actiever. Hij begon door het huis te rennen en vond het leuk om te spelen. Maar hij moest ook dingen leren, zoals naast lopen, netjes wachten tot hij mag eten en natuurlijk in de goot plassen en poepen. Na een tijdje mocht hij al verder lopen en waren er geregeld bos wandelingen met andere hondjes. Maar er waren ook serieuze dingen zoals in de supermarkt, en op het station en de trein in en uit en de tram. En zelfs een keer tijdens een gesprek op school.
Maar als je nu denkt “ik wil het ook”, denk dan goed na, want het is een belangrijke taak en het kost veel tijd. Zo mag de hond in het begin niet alleen zijn. Hij mag in het begin nog niet zo lang lopen. En hij mag absoluut geen ballen. Verder is het een normale hond, alleen als hij op straat is, dan is hij dus aan het werk. Dan mag je hem niet aaien of aandacht van hem vragen. Maar thuis is hij een echte huishond, en vind hij het geweldig om achter je aan te lopen en met borstels te spelen. Het is een hele leuke ervaring om te doen maar je moet wel afscheid van hem nemen hij is nu bijna 8 maanden, en met 14 maanden is hij klaar om naar de kennel te gaan.
Hoewel de hond al bijna weggaat heb ik een leuke tijd met hem gehad. En ik wens de blinde die hem krijgt veel succes toe.