De jongen die vanaf 2010 videos maakte over zijn leven en de spot dreef met zijn kijkers, is nu een welbekende rapper. Hoe is het zover gekomen?

Joost Klein begon in 2011 onder de naam EenHoornJoost met het maken van videos op de befaamde website YouTube. Was je in 2014 op zijn kanaal, dan zag je voornamelijk vlogs en Q & A’s (questions and answers). Hij maakte een grote doorbraak met zijn video over Rome, waarin hij vlogt hoe hij door zijn school begeleiders naar huis wordt gestuurd omdat hij overlast zou veroorzaken. Ontzettend teleurstellend voor hem en zijn klasgenoten, maar positief voor zijn views en bekendheid.

Al snel maakt hij een (deels) ironische video met Kelvin Boersma (Kalvijn/TheCinemates). Vanaf dan zie je hem steeds vaker in samenwerkingen met andere youtubers, hij komt in contact met de community. Als gevolg daarvan houdt hij in een andere video een Q & A met Veras Fawaz, met wie hij later goed bevriend raakt.

Na het stoppen met zijn middelbare school begin 2016  verandert zijn imago drastisch. Hij verwijdert een aantal oude vlogs en laat een nieuwe stijl van het bewerken van video’s doorschemeren, een artistiekere gewaagde kant van Joost. Deze experimentele kant laat ik beginnen bij boekdag (vanaf aflevering ‘Boekdag: Tattoo’), een serie waarin hij in een unieke manier zijn leven filmt. Ik laat dan wel zijn expirimentele fase startten met ‘boekdag’, maar het was een geleidelijk proces. Een overgang die zo vloeiend is alsof het gepland is. Misschien keek hij het editen af bij zijn maat Veras, misschien was het zijn eigen ontdekking, of misschien had hij een andere inspiratiebron. Eén ding is zeker, het publiek heeft nog nooit eerder zo’n trip meegemaakt als Joost dat overbrengt.

De blije gast die je kent van zijn oudere videos is niet altijd even blij. Hij maakt af en toe serieuzere content, met soms een vleug comedie. Wat eerder vlogs en sketches waren, zijn nu stukjes ‘kunst’, waarin hij het visuele en acteerwerk combineert. Door deze overgang lijken zijn kijkcijfers eerder te dalen, wat overigens ook kan komen door zijn onregelmatige upload schema. Er wordt gefilmd en gepost wanneer hij wilt en hij voelt zich absoluut niet gebonden aan regels.

Op 23 mei 2016 wordt een disstrack gepubliceerd. Hij bekritiseerd met trippy beeldovergangen en haperende stem de Nederlandse YouTube-sfeer. Oneens met de commercie en nepheid begint hij de video met een klein fragment.

Jow gangsters, what up? Vandaag ben ik door Coca Cola d’er op uitgestuurd om er echt een leuke dag van te –
Was dit goed? Ik ben helemaal niet blij.

Menig publiek herkent het fenomeen: makers die zich laten sponseren in elke mogelijke manier om maar een zakcentje bij te verdienen. Joost zegt terug te willen naar de oude YouTube gemeenschap, waarin mensen nog met plezier content maakten, zonder zich ‘nep’ te gedragen. Dit is het eerste stap naar zijn muziek carrière op youtube. Hoewel dit van de buitenkant zo lijkt, is niks minder waar. Op SoundCloud begon hij met het maken van korte tracks, onder het pseudoniem ‘Dries Swoelvink’. De disstrack zorgt er echter wel voor dat het in de wijde wereld komt: Joost maakt muziek.

“Ze kunnen mij niets doen dus, nu fuck ik hun bitches”. Zo luidt de eerste lijn van zijn nieuwe single die hij op 10 november datzelfde jaar uitbrengt. Begroet met meer dan een miljoen views is het meteen een succes. Vlak daarna is zijn debuut EP ‘Dakloos’ ook te streamen op spotify, met als feature zijn vriend Martijn op het nummer “Range Rovers”. EenhoornJoost wordt een ware legende: YouTuber, rapper én producer.

Maar ook succesvolle jongens hebben een somber verleden. Op 12/13-jarige leeftijd stierven zijn ouders. Een tragedie dat een bron van frustratie en verdriet opwekte. Op zijn ‘Dakloos EP’ keert dit thema regelmatig terug, hij rapt er over met een beetje humor ‘En ik leef van een erfenis dus ik weet niks van werken’, maar hij maakt het nooit het hoofdonderwerp. (nummer: Dakloos) In zijn mini-docu, “Leven zonder ouders” beschrijft hij zijn leven zonder ouders.

Vorig jaar oktober bracht hij een album uit met de titel ‘Scandinavian Boy’. Behalve van het feit dat dit een keihard succes was, is er nog iets interessants aan dit album: het is gesigned door Nederlands platenlabel TopNotch. Joost is officieel artiest met een platform dat hem steunt. Door zijn contract kan hij verder groeien, en dat lukt behoorlijk!

2018 wordt het jaar van Joost. Sinds kort is bekend dat hij een performance mag leveren aan duizenden op het festival Lowlands, een ware erkenning. Het is daarom wel duidelijk dat de jonge rapper een prominente plek heeft in de muziekwereld, of het zijn bedoeling was of niet. Hoewel hij eerst artiest MaraDonnie steunde met een voorprogramma, is zijn eigen tour nu een feit. Alle locaties in Nederland, waaronder Doornroosje in Nijmegen, zijn compleet uitverkocht. Er is overduidelijk veel vraag naar deze jonge legende.

Wat mij nog bezighoudt is wat hij bedoelt met zijn muziek. Wanneer volwassenen naar zijn muziek luisteren zijn ze vaak verbaasd. Het is een abstracte, ordinaire vorm van rap, iets wat niet altijd gewaardeerd wordt. Zijn grove teksten over meisjes, moeders en materieel, lijkt niet altijd even geschikt voor alle leeftijden. Voor zijn fans, echter, is het puur amusement waar ze volledig op los kunnen gaan: de harde beats en stem die varieert van nummer tot nummer. Zingen, schreeuwen en soms een beetje Duits, het gaat hem nooit te ver.

Ookal voldoet zijn werk niet aan de eisen van ‘goede’ muziek, ik kan met garantie zeggen dat Joost alleen nog maar kan toenemen in succes. Zijn imago is sterk, en zijn bereik nog groter dan ooit. Je zal nog van hem horen.

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.